podżegacz — [wym. pod żegacz] m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «ten, kto podburza, judzi przeciw komuś, przeciw czemuś; ten, kto namawia do popełnienia przestępstwa» Podżegacze wojenni … Słownik języka polskiego
mąciwoda — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. mąciwodaodzie; lm MB. mąciwodady, D. mąciwodaod (także DB. mąciwodadów tylko o mężczyznach) pot. «wichrzyciel, podżegacz, awanturnik, warchoł» … Słownik języka polskiego
podżegaczka — [wym. pod żegaczka] ż III,CMs.podżegaczkaczce; lm D. podżegaczkaczek «kobieta podżegacz» … Słownik języka polskiego
wichrzyciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «osoba wichrząca, podburzająca kogoś przeciw komuś, siejąca gdzieś zamęt; podżegacz» Wichrzyciele ładu społecznego … Słownik języka polskiego
odpowiedzialność karna — {{/stl 13}}{{stl 7}} prawny obowiązek odpowiadania przed sądem, poniesienia kary za czyn zabroniony przez prawo, przestępstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odpowiedzialności karnej podlega sprawca, współsprawcy przestępstwa, podżegacz i pomocnik. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podżegaczka — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. pod żegaczka] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. podżegaczkaczce, lm D. podżegaczkaczek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta podżegacz {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień